แคดเมียม (Cadmium)

เป็นโลหะหนัก มีสีขาวฟ้ามันวาว มีเนื้ออ่อน ถูกนำไปใช้ประโยชน์ในอุตสาหกรรมต่าง ๆ เช่น การชุบสังกะสี การผลิตแบตเตอรี่อัลคาไลน์ การทำเม็ดสี แคดเมียมสามารถเข้าสู่ร่างกายโดยผ่านระบบทางเดินหายใจและระบบทางเดินอาหาร แคดเมียมเป็นโลหะหนักที่ขับออกจากร่างกายได้ช้าจึงเกิดการสะสมของแคดเมียมในร่างกายได้เป็นเวลานานหลายปี ทำให้เกิดผลเสียต่ออวัยวะต่าง ๆ หลายระบบ

อันตรายของแคดเมียมต่อร่างกายมีอะไรบ้าง ?

เมื่อได้รับแคดเมียมในระดับที่เป็นอันตรายต่อร่างกาย จะทำให้เกิดอาการต่างๆดังนี้

• ปวดท้อง คลื่นไส้ อาเจียน ท้องเสีย

• ปวดกล้ามเนื้อ ปวดข้อ ปวดกระดูก กระดูกเปราะ

• ไอ เจ็บคอ เจ็บหน้าอก หายใจลำบาก ปอดอักเสบ

• ไตอักเสบ ไตวาย นิ่วทางเดินปัสสาวะ

• โลหิตจาง

• ปวดศีรษะ เสียการรับกลิ่น

• เพิ่มโอกาสเป็นหมัน

• เสี่ยงต่อการเป็นมะเร็งต่างๆ เช่น มะเร็งไต มะเร็งต่อมลูกหมาก มะเร็งปอด

การที่สารแคดเมียมเข้าไปสะสมอยู่ในร่างกายเป็นเวลานานจนเป็นอันตรายต่ออวัยวะต่างๆ จะทำให้เกิด “โรคอิไตอิไต (Itai-itai disease)” ซึ่งพบเป็นครั้งแรกในประเทศญี่ปุ่น ผู้ป่วยจะมีอาการปวดกระดูก กระดูกเปราะผิดรูปโดยเฉพาะกระดูกสันหลัง ฟันมีวงเหลือง อ่อนเพลีย น้ำหนักลด ไอเรื้อรัง โลหิตจาง ไตวาย จนอาจอันตรายถึงเสียชีวิตได้

‌

ภาวะพิษจากแคดเมียมรักษาอย่างไร ?

1. การรักษาประคับประคอง – การรักษาตามอาการและการป้องกันภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้น เช่น ไตวาย การหายใจล้มเหลว

2. การรักษาจำเพาะ – ในกรณีที่เป็นพิษแบบเฉียบพลัน อาจพิจารณาให้สารทางหลอดเลือด เช่น แคลเซียมไดโซเดียมอีดีเทต (Calcium disodium edetate) เพื่อไปจับกับแคดเมียมออกจากร่างกาย อาจช่วยลดความรุนแรงของภาวะพิษจากแคดเมียมได้

‌

เราสามารถป้องกันตัวเองจากแคดเมียมได้อย่างไร ?

• หลีกเลี่ยงการสัมผัสสารแคดเมียมโดยตรง

• หลีกเลี่ยงการอยู่ในบริเวณที่มีสารแคดเมียมเป็นเวลานาน

• หลีกเลี่ยงอาหารและน้ำที่มาจากพื้นที่ที่มีการปนเปื้อนของแคดเมียม

• งดใช้ภาชนะที่มีแคดเมียมปนเปื้อน

• หลีกเลี่ยงการสูบบุหรี่

• หากจำเป็นต้องเข้าไปในบริเวณที่มีสารแคดเมียมในอากาศ ควรใส่หน้ากากป้องกันสารพิษ